Posts

Blog 44: Opruimen alsof de dood me op de hielen zit

Afbeelding
De laatste tijd ben ik als een dolle aan het opruimen. Alsof de dood me op de hielen zit. Misschien is dat ook wel zo, maar dat weet ik gelukkig nu nog niet. Waarom dan toch die haast en hoe pakt dat uit?   Don’t kill your darlings Ze zeggen wel eens ‘don’t kill your darlings’. Maar één voor één ben ik dat nu toch aan het doen. Met pijn in mijn hart heb ik begin dit jaar het lidmaatschap van mijn prachtige beroepsvereniging   opgezegd. Vervolgens heb ik met spijtige gevoelens het bijbehorende officiële predicaat ‘Noloc erkend loopbaanprofessional’ van mijn social media verwijderd. Want wanneer je geen lid meer bent van de club, mag je die ‘titel’ niet meer dragen. Extra spijtig omdat ik vorig voorjaar hard heb gewerkt aan mijn hercertificering. Beretrots was ik om dit officiële kwaliteitskeurmerk, na een geslaagde comeback van mijn 1 e ronde kanker, opnieuw te   verwerven. Door terugkerende ziekte en opnieuw 2 chemo-trajecten heb ik de afgelopen 1,5 jaar echter helaas weinig op mijn

Blog 43: Vertel ik het wel of niet?

Afbeelding
De laatste tijd stel ik mezelf steeds vaker de vraag ‘Vertel ik het wel op m'n socials of niet?’. Dat geldt ook voor dit bericht. Niet omdat ik me ervoor schaam, maar mensen lezen toch liever goed dan slecht nieuws. Bij deze hak ik de knoop door en deel ik dit toch met jullie. Helaas is de kanker sinds afgelopen zomer weer actief in mijn lichaam. Voor de 3e keer binnen 4,5 jaar ben ik nu weer aan de chemo. Portie 1 t.m. 3 zitten er inmiddels in. Nog 3 te gaan. Dus voorlopig ben ik nog wel even onder de pannen. Alles met als doel om de kanker opnieuw zo goed mogelijk te verkleinen en voorlopig weer koest te houden. Alhoewel ik inmiddels aardig wat ervaring met bloedprikken, chemo's en andere medische behandelingen heb, went het eigenlijk nooit. Want liever had ik net zoals de meesten van jullie een 'normaal' leven gehad met volop energie, werk en sociale activiteiten etc. Maar voorlopig staat m'n leven weer op een laag pitje. Echt heel jammer!! Dus: Nu maar wee

Blog 42: Mijn 5e verjaardag met kanker

Afbeelding
Morgen Morgen ben ik jarig. Dan start mijn 63 e levensjaar. Mijn 5 e verjaardag met kanker. Dit jaar drukt dat zwaarder op me dan voorgaande jaren. Want door deels tegenvallende resultaten van mijn eerste 3 kuren voelt mijn toekomst ongewisser dan ooit. Jarig zijn met kanker is best ingewikkeld. Wie weet is dit immers een van de laatst keren?   We weten het niet.   Prangende vragen Het antwoord op mijn vragen is ongewis. We weten het niet. Veel hangt af van de uitslagen van mijn eerstvolgende CT-scan, van of de chemo’s van het vervolgbehandelplan dragelijk zullen zijn en of die in voldoende mate zullen aanslaan. En, niet onbelangrijk: Of er tijdens en na mijn volgende behandelingen voldoende kwaliteit van leven overblijft? Allemaal vragen waarop het antwoord zich pas later zal openbaren.   Sombere gedachten Alhoewel ik me momenteel fysiek weer een stuk beter voel dan tijdens de behandelingen van de afgelopen maanden en ik ook weer meer energie heb om leuke dingen te ond

Blog 41: We zijn niet bang, we moeten er dwars doorheen!

Afbeelding
  Intro  Angst is tegenwoordig een vast onderdeel van mijn leven. De mate waarin hij zich roert varieert. Door trial en error heb ik inmiddels geleerd hoe beter met mijn angst om te gaan. Soms lukt dat beter, soms minder of niet. Wat mij helpt deel ik graag in deze blog. Want: ‘We zijn niet bang, we moeten er dwars door heen’. (Citaat uit het kinderboek ' We gaan op berenjacht’  dat ik aan mijn dochters voorlas toen ze klein waren). Altijd anders  Angst komt en gaat. Soms bijna voorspelbaar, soms overvalt hij me op onverwachtse momenten. Soms flitst hij kort op, als een klein regenbuitje dat snel weer over gaat. Soms houdt hij uren of zelfs dagen aan. Soms als een alom aanwezige sombere wolk, soms als een heftige storm die met harde rukwinden over het land raast en me bijna omver blaast. Altijd anders. Tot nu toe is mijn angst, met of zonder mijn ingrijpen, ook altijd weer afgenomen. Gelukkig maar, anders zou ik geen leven meer hebben. Niet altijd  Laatst was ik een weekendje w

Blog 40- Ik ben bang

Afbeelding
Angst is normaal Angst is eigenlijk heel normaal. Iedereen, ongeacht leeftijd of levensomstandigheden, is wel eens bang. Niet alleen (ex-)kankerpatiënten, zoals ik en hun naasten maar ook mensen zonder kanker.  Natuurlijk ben ik voordat ik kanker kreeg wel eens bang geweest. Als jong meisje, als student en als moeder. De voorbeelden zal ik jullie hier besparen. Maar deze angst is groter, erger en existentiëler dan ooit daarvoor. Niet ten onterechte want kanker is immers een levensbedreigende ziekte. Daardoor voel ik me nu onzekerder en angstiger dan vroeger. En ik ben niet de enige. Volgens recent onderzoek van de Nederlands Federatie van Kankerpatiëntenorganisaties (NFK, 2022) ervaren veel mensen die kanker hebben (gehad) op enig moment zorgen en angst. Vandaar deze blog over angst. Hoe uit zich dat? Hoe werkt angst? En wat triggert het? In mijn volgende blog (blog 41) deel ik graag met jullie wat mij helpt om me daarin staande te houden.   Driemaandelijkse controle Vorige w